Tomografia komputerowa 3D. Tomografia to badanie, które może posłużyć wykryciu schorzeń neurologicznych lub laryngologicznych. Obejrzyj film i dowiedz się więcej na temat tomografii komputerowej w trójwymiarze. Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników. Tak więc do mniej więcej 25.-30. roku życia węzły chłonne mogą powiększać się w reakcji na nawet niezbyt groźną infekcję. Problem ten wzięła na tapet pediatra Róża Hajkuś. „ Węzły chłonne czasem się powiększają i to normalne, bo odbywają się w nich procesy i namnażają komórki biorące udział w mechanizmach Na początku zapalenia węzłów chłonnych można zaobserwować tylko niewielką zmianę wielkości tego narządu układu odpornościowego. Przyczyny powiększenia węzłów chłonnych szyjnych W przypadku, gdy organizm sam nie radzi sobie z patogenami, poziom leukocytów we krwi wzrasta, a węzeł chłonny na szyi po prawej lub lewej stronie 81 poziom zaufania. Witam serdecznie, Węzły chłonne należą do naturalnych strażników organizmu, powiększają się zazwyczaj w wyniku infekcji toczącej się w pobliżu węzłów lub infekcji ogólnoustrojowej, ale nie tylko. Węzły chłonne mogą powiększać się także w przebiegu choroby ogólnoustrojowej np. chorób reumatycznych Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Wyczuwalne węzły chłonne pachowe u osoby szczupłej i brak zmian na USG – odpowiada Lek. Tomasz Stawski. Wyczuwanie węzłów chłonnych pod pachą – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz. Wyczuwalne węzły chłonne w różnych częściach ciała u szczupłej osoby – odpowiada Lek. Aleksandra Zwykle węzły chłonne na szyi ulegają zapaleniu i same się ranią, w każdym razie ich wzrost i ból wskazują, że w organizmie zachodzi proces zapalny. Natychmiast po dostaniu się patogenu do węzła chłonnego limfocyty znajdujące się wewnątrz węzła chłonnego rozpoczynają proces odporności i niszczą szkodliwe wirusy i bakterie. 2DV9. Powiększone węzły to sygnał ostrzegawczy, który wysyła nasze ciało. Gdy zauważymy ten objaw, powinniśmy zdać sobie sprawę, że nasz układ odpornościowy broni się przed atakiem patogenów. Co oznaczają powiększone węzły u dziecka, a co u osób dorosłych i kiedy warto skonsultować się z lekarzem? Artykuł jest częścią akcji "Pomyśl o sobie – sprawdzamy zdrowie Polaków w pandemii". Wypełnij TEST i dowiedz się, czego tak naprawdę potrzebuje twój organizm. spis treści 1. Charakterystyka węzłów chłonnych 2. Funkcje węzłów chłonnych 3. Przyczyny powiększonych węzłów chłonnych Powiększone węzły chłonne u dzieci Powiększone węzły chłonne u dorosłych 4. Diagnostyka i leczenie powiększonych węzłów chłonnych rozwiń Zobacz film: "Witamina D zmniejsza ryzyko zachorowania na raka" 1. Charakterystyka węzłów chłonnych Węzły chłonne stanowią część układu limfatycznego, mogą występować pojedynczo lub w grupach. Są zlokalizowane na szyi, pod żuchwą, w pachwinach i pod pachami. Znajdują się również w klatce piersiowej, okolicach łokci i pod kolanami. Węzły chłonne otacza torebka łącznotkankowa, pod którą znajduje się zatoka brzeżna. Składają się z części wypukłej oraz wklęsłej, czyli tzw. wnęki. Mają kształt fasoli o długości 1-25 milimetrów. 2. Funkcje węzłów chłonnych Węzły chłonne należą do układu limfatycznego, który zabezpiecza organizm przed zakażeniami i reguluje poziom płynów ustrojowych. Znajdują się w nich komórki plazmatyczne, limfocyty, makrofagi oraz komórki APC, które są bardzo ważne w prawidłowym funkcjonowaniu układu immunologicznego. Najważniejszym zadaniem węzłów chłonnych jest filtracja limfy i substancji toksycznych spływających z innych części ciała oraz produkcja przeciwciał. Oczyszczają chłonkę z wirusów, bakterii, grzybów oraz komórek nowotworowych. - Węzły chłonne są nie tylko naturalnymi filtrami naszej krwi i limfy, to także miejsce indukcji i rozwoju odpowiedzi odpornościowej ze względu na ogromne bogactwo komórek immunologicznie kompetentnych. Są to komórki bezpośrednio zaangażowane w reakcje obronne. Wszystko co znajduje się we krwi i później przechodzi do limfy, trafia do węzłów chłonnych i tam podlega ocenie pod kątem konieczności wzbudzenia odpowiedzi immunologicznej. Decyduje o tym "obcość" wirusów, bakterii, ale także zmienionych własnych komórek ulegających przekształceniu w komórki nowotworowe - mówi prof. Agnieszka Szuster-Ciesielska, immunolog i wirusolog. - Konsekwencją rozpoznania tych obcych struktur jest masowe namnażanie komórek odpornościowych – limfocytów – w specjalnych miejscach węzła chłonnego zwanych centrami namnażania. To ma swoje następstwa – węzły ulegają powiększeniu. Towarzyszą temu także objawy ogólne jak osłabienie i wzrost temperatury. Wszystkie te zmiany są znakiem, że w organizmie toczy się walka z intruzem - wyjaśnia ekspertka. 3. Przyczyny powiększonych węzłów chłonnych Wszelkie nieprawidłowości w obrębie węzłów chłonnych określa się mianem limfadenopatii. W jej wyniku może pojawić się wyraźne powiększenie tkanek oraz ich bolesność. Powiększone węzły chłonne mogą być miejscowe lub uogólnione. - Powiększenie węzłów chłonnych jest naturalną reakcją układu odpornościowego na różnego rodzaju obce białka. W pojęciu obce białka mieszczą się zarówno czynniki infekcyjne, czyli bakterie i wirusy, jak i nieinfekcyjne, np. pojawiające się komórki nowotworowe, szczególnie w momencie rozwoju nowotworu i jego przerzutowania - tłumaczy prof. Szuster-Ciesielska. Miejscowe powiększenie węzłów chłonnych może być wywołane przez: bakteryjne zapalenie odogniskowe, któremu często towarzyszy zapalenie naczyń limfatycznych między ogniskiem zakażenia (czyrak, owrzodzenie) a powiększonym węzłem (węzłami), swoiste zapalenie gruźlicze, swoiste zapalenie promienicze, przerzut nowotworowy (ognisko wtórne) z ogniska pierwotnego, początkowe stadium (jeszcze przed uogólnieniem procesu) pierwotnego rozrostu nowotworowego w miejscowych węzłach chłonnych. Powiększone węzły chłonne są objawem przeziębienia ale też wielu innych poważniejszych schorzeń (Shutterstock) Uogólnione powiększenie węzłów chłonnych występuje: przy stanach odczynowych – w chorobach wirusowych, bakteryjnych, pierwotniakowych, grzybiczych, robaczycach, przy odczynach poszczepiennych - najczęściej pojawia się po szczepionkach na różyczkę, odrę, gruźlicę czy ospę, w chorobach układowych – autoimmunologicznych, alergicznych, spichrzeniowych i metabolicznych, w chorobach nowotworowych, w innych chorobach – jak sarkoidoza, histiocytoza, zespół Kawasaki, przewlekła choroba ziarniniakowa. Warto wiedzieć, że powiększenie węzłów chłonnych pod pachami może być reakcją na leki lub szczepienie. - Może się to zdarzyć, jeśli np. antygen szczepionkowy albo białko, które powstanie pod wpływem dostarczonego w szczepionce mRNA, zostanie rozpoznane przez specjalne komórki znajdujące się w naszej skórze, tzw. komórki dendrytyczne. Zasadniczą ich rolą jest przechwycenie obcego białka, niezależnie, czy to będzie wirus, bakteria, czy antygen szczepionkowy, czy też białko kolca S i dostarczenie go do węzła chłonnego. Tam komórki dendrytyczne pokazują komórkom immunologicznym (limfocytom), że pojawił się "obcy" w organizmie i trzeba zareagować - mówi prof. Szuster-Ciesielska. Wirusolog wyjaśnia, że to zapoczątkowuje reakcję odpornościową w węźle chłonnym, ze wszystkimi tego konsekwencjami. - Dlatego czasami zdarza się, że po szczepieniu powiększają się węzły pachowe, jeśli np. szczepionka została podana w lewe ramię, to powiększa się lewy węzeł pachowy, ponieważ właśnie tutaj zainicjowana została reakcja na białko szczepionkowe. Komórki immunologiczne nie rozróżniają, czy jest to patogen infekcyjny, jak wirus, czy bakteria, czy to jest białko szczepionkowe, dla nich każde z nich jest obce - podkreśla profesor. Węzły chłonne mogą także ulec powiększeniu samoistnie, bez wyraźnej przyczyny. Dzieje się tak przy mutacjach zachodzących w węzłach chłonnych, których przyczyną są nowotwory, tzw. chłoniaki. Powiększenie węzłów chłonnych przy chorobach (np. infekcjach bakteryjnych czy wirusowych) jest procesem naturalnym. - Węzły chłonne powiększają się dość szybko, ale odpowiedź immunologiczna nie wycisza się tak od razu. Układ odpornościowy został pobudzony i cały czas jest w gotowości, czeka na sygnał, kiedy będzie mógł zostać wytłumiony, dlatego węzły chłonne powracają do swojej pierwotnej wielkości dopiero po dłuższym czasie, po ok. 2 tygodniach - wyjaśnia immunolog. Niepokój powinny budzić powiększone węzły chłonne w obrębie klatki piersiowej, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, a także u osób w podeszłym wieku. U osób starszych powiększone węzły chłonne mogą bowiem oznaczać rozwój zmian nowotworowych w organizmie. Powiększonych węzłów chłonnych nie można bagatelizować. Zawsze należy je skonsultować z lekarzem. - Oczywiście są pewne choroby infekcyjne, dla których powiększenie węzłów chłonnych jest bardzo charakterystyczne, np. różyczka. Węzły chłonne mogą się powiększać również z bardziej prozaicznych powodów, jak np. problemy z zębami, próchnica. W każdej sytuacji, kiedy węzeł chłonny ulega powiększeniu, należy zdiagnozować przyczynę tego stanu rzeczy - podkreśla prof. Szuster-Ciesielska. Powiększone węzły chłonne to znak ostrzegawczy, który wysyła nam organizm Powiększone węzły chłonne u dzieci Powiększone węzły chłonne u dzieci występują zwykle wraz z sezonowymi infekcjami, np. przeziębieniem. U małych dzieci przebieg infekcji może być nieco cięższy (jest to związane z brakiem wcześniejszego kontaktu z patogenami). W takiej sytuacji niezbędne jest zastosowanie farmakoterapii. Wśród najczęstszych przyczyn powiększenia węzłów chłonnych u dzieci specjaliści wymieniają: infekcje bakteryjne, infekcje wirusowe, infekcje grzybicze, świnkę, zapalenie ucha środkowego, ospę, odrę, różyczkę, reakcję poszczepienną, nieleczone zęby mleczne. W przypadku wystąpienia objawów chorobowych warto udać się z dzieckiem na wizytę lekarską. U dwudziestu procent młodych pacjentów przyczyna powiększonych węzłów chłonnych jest zgoła inna. Okazuje się, że problem może być związany z występowaniem białaczki lub chłoniaka. Powiększone węzły chłonne u dorosłych Powiększone węzły chłonne u dorosłych występują znacznie rzadziej niż u dzieci. Dorośli pacjenci są bardziej odporni na działanie patogenów, bakterii czy wirusów. Wśród najczęstszych przyczyn powiększenia węzłów chłonnych u osób pełnoletnich lekarze wymieniają: nadwrażliwość na leki, cytomegalię, wirusowe zapalenie wątroby, czyraki, anginę, gruźlicę, chorobę kociego pazura, kiłę, próchnicę, wszawicę, toksoplazmozę, wszy, chorobę nowotworową narządów krwiotwórczych, np. białaczkę, szpiczaka, pałeczkę Salmonelii, chorobę Darlinga, chorobę Gilchrista, reakcję na przyjętą szczepionkę, chłoniaka. Nagłe zgrubienie na szyi, pod pachą czy w łokciu lepiej skonsultować z lekarzem. Ponadto, kobiety powinny regularnie badać okolice pach, ponieważ w tym miejscu często rozwijają się nowotwory. 4. Diagnostyka i leczenie powiększonych węzłów chłonnych Węzły chłonne mają zaledwie kilka milimetrów średnicy, jeśli zwiększą się do 1-1,5 centymetra można mówić o ich powiększeniu. W takiej sytuacji węzły chłonne mogą być miękkie, sprężyste i ruchome. Często bolą w trakcie dotyku, a skóra jest cieplejsza i zaczerwieniona. W zdecydowanej większości nie stanowi to powodu do niepokoju, ponieważ powodem są infekcje lub stan zapalny. W jaki sposób pacjent może sprawdzić, czy jego węzły są powiększone? Istnieją różne sposoby. Można zrobić to palpacyjnie lub przy użyciu tomografii. Część węzłów chłonnych, tzw. obwodowych, można zbadać palpacyjnie (karkowe, podżuchwowe, nadobojczykowe, szyjne, pachowe, łokciowe, pachwinowe i inne), część, tzw. głębokich, tylko za pomocą specjalistycznych badań (np. tomografii komputerowej). Węzły chłonne mogą stać się jednak większe (powyżej 2 centymetrów), niebolesne, twarde, zbite i nieruchome. W takiej sytuacji niepokojące zmiany w tym obrębie powinniśmy zgłosić lekarzowi. Jeżeli powiększone są węzły chłonne szyi, tworząc guzkowate skupiska, może to stanowić sygnał rozwoju choroby Hodgkina (ziarnicy złośliwej). Choroba jest niezwykle niebezpieczna dla życia. Lekarz podejrzewający wystąpienie nowotworu u pacjenta kieruje go na badanie USG, tomografię, zleca także morfologię oraz badanie histopatologiczne. Pacjent powinien poinformować lekarza nie tylko o wyżej wymienionych objawach, ale również o innych występujących symptomach takich jak złe samopoczucie, gorączka itd. Jeżeli zaś przyczyną powiększonych węzłów chłonnych jest infekcja bakteryjna, lekarz przepisuje pacjentowi antybiotyk. W infekcji wirusowej nie stosuje się antybiotyków. O poważnych chorobach świadczą powiększone węzły chłonne pod kolanami oraz w tzw. dole łokciowym. Powiększenie węzłów chłonnych w tych miejscach może świadczyć o postępującej białaczce bądź ziarnicy. W takim przypadku lekarz zleca przeprowadzenie badania krwi, OB, USG oraz RTG. Węzły chłonne mogą być powiększone u osób, które zakaziły się chorobą odzwierzęcą. Dlatego, gdy zgłosimy się do lekarza, przeprowadza on szczegółowy wywiad. Nie powinniśmy być zdziwieni, gdy zapyta nas o kontakty ze zwierzętami. Chłoniaki wykryte we wczesnym etapie rozwoju poddają się całkowitemu wyleczeniu. Nie możemy lekceważyć powiększonych węzłów chłonnych ani tym bardziej podejmować się samodzielnego ich leczenia. Czasami konieczne jest przeprowadzenie zabiegów, na przykład laryngologicznych, w zależności od źródła zakażenia. W przypadku chorób nowotworowych i ich przerzutów zwykle konieczne jest wykonanie biopsji i badania histopatologicznego, które umożliwia określenie rodzaju zmian. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Rekomendowane przez naszych ekspertów Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy ty ziumol ja to samo miałem 4 lata temu jak byłem w ch** chudy na brzuchu jakąś gulkę wyczułem myślę o j p******e mam raka w brzuchu %-) ,później do szpitala zbadali mnie USB i okazało się ,że mam powiększone węzły chłonne na całej głowie( ch** wie może z tego strachu mi się to zrobiło) i mi powiedzieli nie dosłownie ,że prawdopodobnie raka mam. [...] Odpowiedzi: 3000 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 7/1/2013 11:42:11 PM Liczba szacunów: 0 Żyjemy w czasach perfekcjonizmu. Chcemy być najlepsi w pracy, mieć idealną rodzinę, figurę, przyswajać mnóstwo nowych informacji. Na tej drodze do doskonałości towarzyszy nam stres, a my nie do końca zdajemy sobie sprawę co może on zrobić z naszym organizmem. A może spowodować poważne choroby. Jakie? I jak rozpoznać, czy przechodzimy załamanie [...] Odpowiedzi: 5 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 11/3/2009 8:35:48 PM Liczba szacunów: 1 Wampirate i przeszło... na węzły chłonne..:) i leże.. byłam u lekarza dostałam końską dawkę Heviranu i wracam do żywych. I nie rozumiem tego.. przecież dobrze się odżywiam .. hmm To moja pierwsza w życiu opryszczka.. Wprowadziłam więc rano: witaminy centrum a-z, wapno z wit C (bo myślałam przez chwilę, że to alergia na orzechy) i [...] Odpowiedzi: 323 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 1/30/2011 10:04:00 AM Liczba szacunów: 0 podczepie sie do tematu. mam pod pachami guzki (prawdopodobnie powiekszone wezly chlonne) jeden na brzuchu i pachwinie, teraz pojawil sie nowy na szyji. dodam ze one znikaja (te pod pachami) i pojawiaja sie na nowo. wiem ze musze isc do lekarza (jestem teraz za granica i w polsce bede dopiero za 2 tyg), moje pytanie: czy mam spodziewac sie [...] Odpowiedzi: 48 Ilość wyświetleń: 12341 Data: 10/1/2007 11:22:50 PM Liczba szacunów: 0 Zbieram się i zbieram bo obiecałem coś napisać o mojej przygodzie z „przyjacielem”. Jestem właśnie na badaniach kontrolnych które mam co pół roku. Tak będzie przez pięć lat. Jestem w kolejce 24 ty godzina 11:21 a dopiero wszedł 7 numer. Gorsze rzeczy działy się jakiś czas temu. Zaczęło się niewinnie pobolewało lewe jądro tak z [...] Odpowiedzi: 74 Ilość wyświetleń: 8055 Data: 4/17/2010 11:31:02 AM Liczba szacunów: 0 Ziarnica złośliwa, inaczej chłoniak Hodgkina, to nowotwór układu limfatycznego. Zajmuje węzły chłonne, a następnie niektóre z narządów. Choroba Hodgkina powoduje niejednoznaczne objawy, przez co bywa diagnozowana późno. Jakie objawy powinny wzbudzić niepokój i skłonić do niezwłocznej wizyty u lekarza?Ziarnica złośliwa, nazywana także chłoniakiem Hodgkina, chorobą Hodgkina i limfogranulomatozą, należy do grupy nowotworów układu krwiotwórczego. Schorzenie dotyka przede wszystkim osoby w dwóch grupach wiekowych - między 15. a 35. rokiem życia oraz po 50. roku życia. Ziarnica złośliwa częściej dotyka mężczyzn niż kobiet. Chłoniak Hodgkina stanowi 1 proc. spośród ogółu wszystkich chorób nowotworowych i 30 proc. przypadków zdiagnozowanego chłoniaka - rocznie na tę chorobę zapada od 3 do 100 tysięcy osób. Wśród młodych dorosłych (do 3. dekady życia), ziarnica złośliwa jest 3. nowotworem złośliwym, pod względem częstości występowania, a u osób poniżej 15. roku życia - powstaje ziarnica złośliwa?Ziarnica złośliwa jest chorobą, której etiologia nie została do końca wyjaśniona. Jedna z teorii wskazuje na możliwy czynnik genetyczny. Ma to poparcie w danych statystycznych - stwierdzono, że w przypadku 1 na 100 osób ze zdiagnozowanym chłoniakiem Hodgkina, choroba występowała w przeszłości u przynajmniej jednego członka rodziny. Stwierdzono także, że ryzyko wystąpienia choroby wzrasta w przypadku bliźniąt jednojajowych - jeżeli choroba pojawiła się u jednego z rodzeństwa, ryzyko jej wystąpienia u drugiego z nich wzrasta kilkukrotnie. Można zauważyć, że wzrost zachorowalności przypada na późne miesiące zimowe i wczesne wiosenne, jednak jak dotąd nie udało się udowodnić zależności między porą roku a występowaniem teoria wskazuje, że chłoniak Hodgkina może być rezultatem nieprawidłowej odpowiedzi immunologicznej organizmu, narażonego na działalność drobnoustrojów chorobotwórczych. Kolejna teza skłania się ku związkowi, jaki może występować między zakażeniem wirusem Epsteina-Barr (EBV) a występowaniem choroby Hodgkina - w organizmie 3-5 na 10 chorych, stwierdzono obecność białek wirusa EBV. Stwierdzono także, że na ziarnicę złośliwą częściej chorują nosiciele wirusa ziarnicy złośliwejZiarnica to choroba należąca do grupy chłoniaków, czyli nowotworów białych krwinek. Leukocyty są licznie obecne we krwi każdego zdrowego człowieka. Ich funkcje wspomagają układ odpornościowy, pozwalają walczyć z patogenami a nawet zapamiętywać ich obraz, by w przyszłości organizm był lepiej przygotowany na ich pojawienie się. Wraz z węzłami chłonnymi oraz śledzioną tworzą tak zwany układ chłonny. To właśnie tego układu dotykają chłoniaki, w tych choroba Hodgkina. Ten groźny nowotwór powoduje, że jeden z rodzajów leukocytów, limfocyty B, ulegają zmianie w komórki Reed-Sternberga o bardzo dużych rozmiarach. Pojawiają się także chorobowe, jednojądrzaste komórki Hodgkina. Komórki Reed-Sternberga posiadają podwójne lub dwupłatowe jądra, są też zdolne do wytwarzania cytokin i chemokin, przez co modulują otaczające je środowisko. Z kolei komórki Hodgkina powodują namnażanie i nacieki innych komórek układu odpornościowego, zaburzając ich czynność. Nie udało się do końca poznać mechanizmów prowadzących do powstania tego typu chłoniaka. Wiadomo, że osoby zarażone wirusem mononukleozy zakaźnej chorują cztery razy częściej, niż osoby ziarnica złośliwa zaczyna rozwijać się w węzłach szyjnych, pachowych, śródpiersiowych. Nowotwór bardzo łatwo się rozprzestrzenia, zajmując kolejne węzły chłonne, a następnie wędrując już z krwią i zajmując inne narządy (śledziona, wątroba, szpik kostny, płuca).WHO dzieli chłoniaki Hodgkina na dwie główne grupy - chłoniaki klasyczne oraz nieklasyczne. W obrębie klasycznych chłoniaków wyróżnia się dodatkowo kilka podgrup, w zależności od tego, jaki jest obraz kliniczny ziarnicy i budowa chłoniak Hodgkina (95 proc.)Klasyczna ziarnica złośliwa charakteryzuje się obecnością komórek Reed-Sternberga. W tej grupie ziarnic najczęściej rozpoznaje się stwardnienie guzkowe, dzielone dodatkowo według stopni złośliwości na stopień 1 oraz 2. Stwardnienie guzkowe dotyka głównie nastolatków oraz młodych dorosłych. Drugą co do częstości postacią jest postać mieszana, najczęstsza u pacjentów po 50. roku życia. Rzadkie formy ziarnicy stanowi ziarnica bogata w limfocyty oraz z zanikiem limfocytów. Ten typ choroby dzieli się na 4 podtypy:Stwardnienie guzkowe (dotyczy 60-80 proc. chorych, przede wszystkim nastolatków i dorosłych, ale nie tylko). Postać mieszaną (najczęstsza postać choroby u osób po 50. roku życia, częściej dotyczy mężczyzn, stanowi 15-25 proc. wszystkich przypadków). Postać bogata w limfocyty (stanowi 5 proc. wszystkich przypadków). Postać z zanikiem limfocytów (1 proc. wszystkich przypadków, dotyczy przede wszystkim osób starszych i zakażonych wirusem HIV). Nieklasyczny chłoniak Hodgkina (5 proc.)Zamiast komórek Reed-Sternberga obecne są komórki L&H (PR). Najczęściej postać nieklasyczna ziarnicy dotyka młodych pacjentów, w tym 3/4 z nich to mężczyźni. Ziarnica tego typu rozwija się powoli i zajmuje głównie węzły obwodowe, bez zajęcia Hodgkina nie jest częstą chorobą - stanowi 1 proc. wszystkich nowotworów złośliwych. Jest za to jednym z najczęstszych złośliwych nowotworów rozwijających się u młodych dorosłych. W krajach rozwiniętych odnotowuje się 2 - 3 przypadki na 100 000 osób rocznie. Pierwszy szczyt zapadalności występuje w grupie wiekowej 15 - 35, drugi po 55. roku życia. W krajach rozwijających się najczęściej chorują dzieci. Wśród pacjentów w średnim wieku i starszych liczba mężczyzn przekracza liczbę kobiet ponad dwukrotnie, za to wśród młodych dorosłych nie obserwuje się w ogóle takich zależności. 10 objawów, które mogą wskazywać na nowotwór! Sprawdź! Jak wygląda przebieg ziarnicy złośliwej?Ziarnica złośliwa, w większości przypadków, rozwija się w węzłach chłonnych, zlokalizowanych powyżej przepony - pachowych, śródpiersia, nadobojczykowych i szyjnych. Zmiany rozwijające się wyłącznie w węzłach chłonnych poniżej przepony (pachwinowych i zlokalizowanych w jamie brzusznej) dotyczą tylko 20 proc. Hodgkina należy dzielić na 4 stopnie zaawansowania:I stopień - można zaobserwować zajęcie pojedynczej grupy węzłów chłonnych lub pojedynczą zmianę pozawęzłową. II stopień - zajęte zostają minimum dwie grupy węzłów chłonnych, zlokalizowane po tej samej stronie przepony, III stopień - można zaobserwować zajęcie węzłów chłonnych po obu stronach przepony, IV stopień - oprócz węzłów chłonnych, zajęty zostaje także narząd pozawęzłowy. Jak objawia się ziarnica złośliwa?Ziarnica złośliwa może się początkowo objawiać jedynie nieznacznym powiększeniem węzłów chłonnych. Ten objaw zwany jest limfadenopatią. Występuje u ponad 95 proc. pacjentów chorujących na chorobę Hodgkina. Powiększenie następuje w różnym stopniu, od niewielkiego po bardzo dobrze wyczuwalne i widoczne. Węzły chłonne są twarde, ale nie bolesne. Dotyczy to węzłów na szyi, pod pachami, w klatce piersiowej, pachwinach, jamie brzusznej W 60 - 80 proc. przypadków pierwotnie zajęte zostają węzły szyjne oraz związane z powiększeniem węzłów chłonnychPowiększające się węzły chłonne mogą powodować ucisk na sąsiadujące narządy i tkanki. To wiąże się z kolei ze specyficznymi dla danego miejsca objawami:Duszności (w tym duszność powysiłkowa). Kaszel. Zamknięcie przepływu krwi przez żyłę główną górną. Bóle brzucha. Wzdęcia. Zaparcia. Niedrożność jelit. Utrudnione oddawanie moczu. Objawy związane z zajęciem śledzionyGdy ziarnica złośliwa zajmuje śledzionę, pojawia się objaw splenomegalii, czyli powiększenie narządu. Powiększająca się śledziona także może uciskać sąsiadujące struktury. Zazwyczaj zajęciu śledziony towarzyszy także powiększenie jest podać listę objawów, które powinny niepokoić i nasuwać podejrzenie ziarnicy. Objawy zależą od miejsca, w którym rozwinął się nowotwór i mogą być naprawdę różnorodne. U około 30 proc. chorych nieswoiste objawy poprzedzają nawet powiększenie węzłów chłonnych:Długo utrzymująca się gorączka. Spadek masy ciała. Obfite, nocne poty. Znaczne osłabienie. Objawy skórne (silny świąd)Ze względu na małą specyficzność objawów ogólnych oraz ich podobieństwo do objawów innych chorób i stanów (atopowe zapalenie skóry, skutek palenia papierosów, przepracowanie i inne), pierwsze objawy ziarnicy złośliwej często są ignorowane i złośliwa - diagnostyka i rozpoznanieZiarnica złośliwa wiąże się często z przedłużającą się gorączką i wyczuwalnym powiększeniem węzłów chłonnych. Takie objawy są jednak charakterystyczne dla wielu infekcji. Dlatego pacjenci bywają wielokrotnie nieprawidłowo diagnozowani, zanim lekarz znajdzie prawdziwą przyczynę dolegliwości. Aby rozpoznać chłoniaka Hodgkina, konieczne jest wykrycie obecności komórek Reed-Sternberga lub komórek Hodgkina. To z kolei można zrobić jedynie za pomocą badań histopatologicznych. W skład diagnostyki ziarnicy złośliwej wchodzą też inne laboratoryjne. Pierwszym wykonywanym badaniem jest morfologia krwi obwodowej, która doświadczonemu diagnoście dostarcza bardzo wielu cennych informacji. Zlecane są także badania OB, CRP, badanie wydolności wątroby i nerek, badanie aktywności dehydrogenazy mleczanowej (LDH), badania wirusologiczne i inne. Rozmaz krwi wykazuje nadmiar różnych typów białych krwinek, czasem pojawia się też niedokrwistość. Czasem u pacjentów notuje się spadek ilości płytek krwi, co może sugerować zajęcie śledziony lub szpiku kostnego. Niektóre wyniki badań wskazują też na możliwe zmiany w wątrobie. Roli badań krwi w diagnostyce ziarnicy złośliwej nie należy lekceważyć - pozwalają wstępnie poczynić różne założenia, które następnie będą sprawdzane na drodze innych badań. Badania obrazowe. Rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa oraz RTG klatki piersiowej pozwalają ocenić wielkość i położenie powstałych nacieków. W niektórych przypadkach (podejrzenie zajęcia szpiku) wykonuje się także PET (pozytonową tomografię emisyjną). Dzięki badaniom obrazowym onkolog ocenia, jak zaawansowana jest ziarnica i ile grup węzłów chłonnych zdążyła zająć. MRI (rezonans magnetyczny) pozwala dodatkowo ocenić stan tkanek miękkich oraz układu nerwowego. Biopsje i badania histopatologiczne. Biopsja węzła chłonnego pozwala stwierdzić, z jakich komórek składa się naciek i tym samym postawić pewną diagnozę. Najlepszą i najpewniejszą metodą jest operacyjne pobranie największego z zajętych węzłów i poddanie go badaniom histopatologicznym. Kiedy pobranie węzła nie jest możliwe (np. dlatego, że jest zlokalizowany głęboko w klatce piersiowej), wykonuje się biopsję gruboigłową. Stopień zaawansowania choroby pomaga też ocenić biopsja szpiku z talerza kości biodrowej. U większości chorych w początkowym stadium ziarnicy szpik kostny nie jest zmieniony chorobowo. Jeśli występują ogniskowe zmiany, zwykle oznacza to zaawansowane stadium rozwoju choroby. Ocena stadium zaawansowania ziarnicy złośliwej opiera się na odgórnej klasyfikacji Ann Arbor z modyfikacją z Cotswolds. Klasyfikacja pozwala na sformułowanie jasnej diagnozy, określającej stopień zaawansowania nowotworu (od I do IV) oraz podającej dodatkowe informacje (głównie dotyczące lokalizacji nacieków w poszczególnych narządach oraz grupach węzłów chłonnych). Ostateczna diagnoza i ocena stanu chorego pozwala w dużym stopniu określić rokowania oraz dobrać prawidłową formę ziarnicy złośliwejZiarnica to jeden z nowotworów, których nie da się leczyć metodami chirurgicznymi. Nie jest możliwa precyzyjna resekcja wszystkich zajętych węzłów chłonnych czy narządów. Podstawą leczenia jest chemioterapia oraz Chorym podaje się dawki leków chemioterapeutycznych, dobrane w zależności od zaawansowania choroby i rokowań. Zastosowanie znajdują substancje kojarzone w ramach programu ABVD - doksorubicyna, bleomycyna, winblastyna i dakarbazyna. Wskazane jest od 2 do 8 cykli chemioterapii. U niektórych pacjentów, zwłaszcza tych z wcześnie rozpoznaną ziarnicą, chemioterapia wystarcza by osiągnąć remisję nowotworu. Czasem konieczne bywa też włączenie innych metod leczenia. Radioterapia. Ziarnicę leczy się za pomocą radioterapii celowanej, stosowanej jako środek uzupełniający względem chemioterapii. Leczenie polega na kilkukrotnym napromieniowaniu zajętych chorobą miejsc na ciele. Włączenie radioterapii jest wskazane u pacjentów w pośrednim stadium choroby. W stadium początkowym zastosowanie radioterapii zależy od ogólnego stanu pacjenta, a w stadium zaawansowanym raczej się jej nie stosuje. Przeciwciała monoklonalne (terapia celowana). To nowatorska metoda leczenia chłoniaka Hodgkina, polegająca na podawaniu pacjentowi przeciwciał o nazwie rytuksymab. Wiążą się one precyzyjnie z komórkami nowotworowymi i niszczą je. Leczenie tą metodą jest wciąż w fazie badań i nie jest szeroko dostępne. Stanowi jednak wielką nadzieję dla osób chorujących i ich rodzin. Jeśli ziarnica nawraca lub nie ustępuje pod wpływem zwyczajnego leczenia, stosuje się wysokodawkową chemioterapię II linii oraz przeszczep komórek macierzystych szpiku. Pacjenci na każdym etapie leczenia poddawani są badaniom, które mają za zadanie określenie odpowiedzi na oparte na chemioterapii i radioterapii jest skuteczne, jednak mocno obciąża organizm. To duży problem zwłaszcza w przypadku pacjentów w młodym lub starszym wieku, a także kobiet w ciąży. W leczeniu dzieci dąży się do wyeliminowania radioterapii. U wszystkich grup pacjentów możliwe są odległe powikłania, na przykład w formie utraty płodności. 12 przyczyn rozwoju nowotworów. Sprawdź, które z nich możesz... Rokowania przy ziarnicy złośliwejZiarnica Hodgkina, choć często jest późno wykrywana, nie stanowi już dzisiaj nowotworu o złym rokowaniu. Objawy ziarnicy złośliwej nie oznaczają już śmierci w tak wielu przypadkach, jak jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Nawet 80 proc. leczonych pacjentów zostaje całkowicie wyleczonych. Chłoniak Hodgkina dobrze reaguje na leczenie zwłaszcza u nastolatków i młodych dorosłych. Większe zagrożenie wiąże się z chorobą w starszym wieku, a także wykrytą w zaawansowanym stadium. Niestety, nawroty choroby dotyczą 30 proc. chorych, u których osiągnięto stan określania rokowania u zdiagnozowanego pacjenta stosuje się czasem Międzynarodowy Wskaźnik Prognostyczny. Zawiera on takie czynniki ryzyka, jak:Płeć męska. Wiek powyżej 45 lat. Hemoglobina poniżej 10,5 g/dl. Leukocyty powyżej 15 000/μl. Limfocyty poniżej 600/μl. Albumina w osoczu poniżej 4,0 g/dl. IV stadium zaawansowania zmian nowotworowych. Chorych, u których występuje 0 - 3 czynników klasyfikuje się do grupy niskiego ryzyka, natomiast 4-7 czynników stanowi o ryzyku wysokim. Skala jest jedynie poglądowa i nie należy się nią całkowicie sugerować. Rokowania każdego pacjenta są kwestią indywidualną i zależą od bardzo wielu czynników. Warto pamiętać, że metody leczenia ziarnicy złośliwej są dziś zaawansowane i przeczytać takżeObjawy chłoniaka mogą przypominać grypę! U kogo rozwija się ten nowotwór złośliwy?Rak jelita grubego – przyczyny, objawy, leczenie i rokowaniaPrzewlekła białaczka limfatyczna (CLL) – objawy i leczenieAML - ostra białaczka szpikowa RAK. FAKTY I MITY. Profesor Jacek Jassem o leczeniu nowotworów. Odc. 1: Jak zdrowo żyć, by uniknąć nowotworu?Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera napisał/a: Aramis24 2014-11-26 11:43 Witam chciałbym zapytać jak mają się do moich węzłów wyniki badań morfologii mojej krwi które zamieszczam wraz z wątkiem. Miałem przewlekłe zakażenie jamy ustnej +3 . Zgłaszałem fakt do lekarza jednak on mi powiedział że to samo przejdzie . Pózniej powiększyły mi się węzły chłonne w obrębie głowy ( kark , szyja) . pozniej w pachwinach wtedy odczuwałem juz ból nerek i wątroby. Po 1,5 roku powiększyły mi się pod pachami i na brzuchu . Nie byłem leczony bo znajdowałem się w zakładzie karnym . A lekarz mówił mi ze to normalne i samo przejdzie a pózniej że zaraz wychodzę do domu i się będę leczył na wolności . pomimo to iż byłem w z-k. bardzo proszę o poradę. To był głupi wybryk z młodych lat wspólna bójka. Proszę o udzielenie mi szczegółowej odpowiedzi : czy te węzły powiększyły mi się od zakażenia e .coli, które trwa już 3 lata ? powiększały sie one stopniowo? I jak się maja do tego wyniki badań mojej krwi? Z innych objawów mam zaczerwienione gardło od początku infekcji, bardzo czerwone migdały, flegmę , gule w gardle i czasami bóle brzucha i bóle krzyża co sądzę jest oznaką bólu nerek . Proszę o poradę napisał/a: angelo34 2017-11-20 17:05 Witam Mam identyczne objawy, wiem ze to stary temat, ale co u CIbeie wykryli ? ? ? prosze odpisz jesli mozesz

węzły chłonne na brzuchu zdjęcia