Dziś tutorial o tym, jak uszyć nietuzinkowe, oryginalne, miękkie i całkiem fajne legowisko dla psa. Legowisko jest pięciokątne. Wzór jest mojego autorstwa, metodą prób i błędów dopasowywałam rozmiar. Inspirowałam się Internetem, legowiskami sześcio- i ośmiokątnymi. Są łatwiejsze, można je w prosty sposób uszyć z dwóch Akcesoria dla psa i kota – nasza oferta. Produkty dla Twojej wygody podzieliliśmy na tematyczne kategorie. Wśród nich znajdziesz m.in.: Nosidełka – wygodne nosidełko dla kota i psa umożliwi wydłużenie czasu spaceru oraz pozwoli Ci zabrać pupila wszędzie, gdzie zapragniesz. Upewnij się, że legowisko jest odpowiedniego rozmiaru dla twojego psa. Musi ono zapewnić psu wystarczająco dużo miejsca do rozciągnięcia się. Materac ortopedyczny dla psa nie powinien być ani zbyt mały, ani za duży. Materiał. Wybierz legowisko z materiałów trwałych i łatwych do utrzymania w czystości. Hunter Legowisko dla psa Prag różowo-antracytowe M. Znajdziesz w 1 sklepie, w cenie od 628,63 zł. Średnia ocena Hunter Legowisko dla psa Prag różowo-antracytowe M to 0,0/5 na podstawie 0 opinii użytkowników. Hunter Sofa Dla Psa Prag Materiałowy Różowy 90x70cm. Znajdziesz w 1 sklepie, w cenie od 793,60 zł. Opcja. Legowisko dla psa – seria Standard, rozmiar XS szary animal. 129,00 zł. Wybierz opcje. Legowisko dla psa – seria Standard, rozmiar XS różowy animal. 129,00 zł. Wybierz opcje. Legowisko dla psa – seria Standard, rozmiar XS brąz animal. 129,00 zł. Prosta instrukcja jak uszyć legowisko dla psa . Krok 1: Zaczynamy od stworzenia wykroju w kształcie owalnym o wymiarach 85x116 cm, który wycinamy z wzorzystej tkaniny, dodając zapas na szwy po 1,5 cm. W zależności od wielkości psa musimy dopasować odpowiednio wymiary. Legowisko dla dużego psa musi być zdecydowanie większe niż w SU7y6. Nie ma to jak wygodne legowisko dla naszego pupila. Kiedy kupujemy tapczan dla psa czy domek dla kota myślimy o wygodzie zwierzaków. Nie każdy od razu bierze pod uwagę, ile czasu zajmie później czyszczenie takiego legowiska. W zależności od materiału może to być bardzo łatwy lub bardzo skomplikowany proces. Przyjrzyjmy się więc sposobom prania legowisk naszych szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o zwierzętach domowych. Rodzaje legowisk – materiały i kształty Na rynku istnieje ogromny wybór tapczanów, domków i innych mebli przeznaczonych dla kotów i psów. Mogą być uszyte z ekoskóry, antary i innych podobnych materiałów. Wypełnienie robi się przede wszystkim z włókna silikonowego. Inne materiały stosowane do wyrobu siedzisk dla zwierząt to różnego rodzaju tkaniny np. flanela, dżins czy polar. Z reguły producenci unikają tkanin z długim runem, ale zdarzają się i takie. Zwłaszcza w legowiskach typu jaskinia. Tu liczy się ciepłe i przytulne miejsce dla pupila. Niestety dużo trudniej jest je doczyścić. Jeżeli chodzi o kształty, to można wyróżnić otwarte Materace – o prostokątnym, okrągłym lub innym kształcie. Bez obramowania. Siedziska na nóżkach – przypominają konstrukcją łóżka polowe. Zwykle są zrobione z materiałów gładkich i wodoodpornych, Kanapy – materace z różnego rodzaju ogrodzeniami i oparciami. Mogą być zrobione z każdego rodzaju tkanin i materiałów, Łóżka ortopedyczne – zaprojektowane tak, żeby nie obciążać dodatkowo stawów. Zwykle z gładkiego materiału. oraz zamknięte: Domki, budy, jaskinie – Legowiska z zadaszeniem, do których pies lub kot może się schować. Ze wszelkiego rodzaju materiałów. Większość współcześnie produkowanych siedzisk dla psów i kotów składa się z pokrowca i wypełnienia. Dzięki temu można je wyprać w pralce lub misce. Inne trzeba prać za pomocą specjalnych płynów, szczotki lub gąbki (więcej na ten temat w dalszej części artykułu). Zanim wypierzesz legowisko pupila Istnieją wskazówki dotyczące prania i czyszczenia różnego rodzaju materiałów. Jednak zanim wrzucisz do pralki pokrowiec twojego zwierzaka, dobrze jest zajrzeć do instrukcji producenta. Każdy produkt powinien posiadać przynajmniej metkę informującą, w jakiej temperaturze można go prać. Do niektórych legowisk dołączona jest bardziej rozbudowana instrukcja. Trzymanie się instrukcji producenta gwarantuje, że nie zniszczysz ani legowiska, ani pralki. Niektóre materiały nie tylko lepiej niż inne przyciągają sierść kota czy psa, ale same produkują dodatkowe włoski. Takie niepożądane zanieczyszczenia mogą zatkać pralkę lub odpływ. Niektóre siedziska dla psów i kotów mają szczególnie zaznaczone w instrukcji, że nie powinno się ich prać. Natomiast powinna być gdzieś umieszczona informacja, w jaki sposób je wyczyścić. Pranie i czyszczenie legowiska dla zwierząt Jeżeli w instrukcji nie zaznaczono inaczej, to legowiska ze zdejmowanymi pokrowcami powinno się prać w 30 stopniach Celsjusza. Dobrze będzie przed włożeniem do pralki oczyścić je wilgotną szczoteczką lub szorstką gąbką z nadmiaru włosów. Jest to szczególnie ważne, jeżeli nasz zwierzak ma długie futerko. Szczególnie uciążliwa potrafi być sierść niektórych długowłosych kotów rasowych. Podczas prania powstają z niej zbite kłaki, które skutecznie mogą zatkać odpływ wody. Pokrowce z ekoskóry należy odkurzać, czyścić wilgotną szmatką i wietrzyć. Trzeba uważać ze stosowaniem detergentów, zwłaszcza jeżeli nasz pupil ma wrażliwą skórę. Najlepiej kupić w sklepie zoologicznym preparat przeznaczony specjalnie do czyszczenia powierzchni używanych przez zwierzę. Można też spróbować łagodnego proszku do prania, płatków mydlanych lub preparatu dla alergików. Zwierzęta mają bardzo wrażliwy węch, dlatego przy czyszczeniu czy praniu legowiska nie powinno się używać środków zapachowych. Odpadają płyny do płukania i wszelkie płyny piorące o wyrazistym zapachu. Warto jeszcze wspomnieć o suchym czyszczeniu. Można je wykonywać za pomocą zwykłej szczotki do ubrań lub specjalnej szorstkiej rękawicy do usuwania sierści. Jeżeli regularnie będziemy czyścić legowisko w ten sposób, to zmniejszymy ryzyko zatkania pralki i ograniczymy konieczność częstego prania. Suche czyszczenie nie powinno jednak zastąpić całkowicie prania. Za pomocą wody i detergentów pozbywamy się drobnoustrojów i głębszych zabrudzeń, które mogą szkodzić nam i naszemu zwierzakowi. Jak suszyć siedzisko? Tu też najlepiej zajrzeć najpierw do instrukcji. Jeżeli nie ma w niej nic o suszeniu, to pamiętajmy o dwóch kwestiach: suszyć do pełnego wyschnięcia nie niszczyć struktury kocyka, pokrowca czy wypełnienia Pierwsze jest oczywiste. Co do drugiego bardzo dużo zależy od materiału, kształtu i możliwości. Kocyk z wełny i podobnych materiałów ma tendencję do rozciągania się na suszarce. Dlatego, zamiast go wieszać lepiej położyć np. na specjalnej siatce do swetrów lub płasko na prętach rozkładanej suszarki. Pokrowce z materiałów nierozciągliwych można po prostu rozwiesić na sznurkach lub prętach. Niektóre materiały można suszyć w suszarce bębnowej, ale radzimy tego unikać w przypadku wełny i podobnych włókien. Polecane produkty do prania - sprawdź ceny! Jeżeli chodzi o wypełnienie, to np. silikon jest odporny na pranie nawet w temperaturze 60 stopni. Chociaż wystarczy wypranie go w zwykłej pralce automatycznej w 40 stopniach. Zaletą tego materiału jest to, że nie traci puszystości nawet po kilkukrotnym wypraniu. Oczywiście pierzemy w czymś. Najlepiej w materiale, którego jest wypełnieniem. Suszenie wypełnienia silikonowego w suszarce bębnowej wymaga unikania wysokich temperatur. Suszenie w zbyt ciepłych temperaturach może uszkodzić strukturę włókna. Niektórych siedzisk nie da się wyprać w pralce ze względu na wielkość. Wówczas trzeba poprzestać na praniu szczoteczką lub gąbką i suszeniu w całości. Wszelkie materiały najlepiej suszy się w ciepły, wietrzny dzień lub w specjalnie przeznaczonym do tego miejscu. Jeśli szukasz więcej przydatnych informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o psach. Wybieranie siedziska dla psa i kota Wybór odpowiedniego mebelka dla naszego pupila zaoszczędzi nam dużo kłopotów. Już zastanawiając się, co kupić, możemy wziąć pod uwagę wszystkie trudności związane z czyszczeniem takiego siedziska. Dobrze jest wybierać legowiska ze zdejmowanym pokrowcem, z materiałów o gładkiej strukturze. Jeszcze lepiej, jeżeli jest to materiał wodoodporny. Ryzykowne jest kupowanie domków i „jaskiń”, zwłaszcza przytulnych puchatych pomieszczeń, w których kot lub pies może się schować. Nie znaczy to, żeby unikać tego typu siedzisk dla zwierząt. Niektóre można z łatwością wyprać w pralce. Trzeba tylko dokładnie sprawdzić, czy jest taka możliwość. Zamknięte pomieszczenie dla zwierzęcia, zrobione z materiału ma większą tendencję do gromadzenia sierści i kurzu. Pranie legowiska dla psa lub kota może się wydawać trudnym zadaniem. Tak naprawdę jednak zależy od tego, czy wiemy jak je przeprowadzić. Każdy rodzaj legowiska da się wyczyścić. Zachowując czystość wokół zwierzęcia oszczędzamy jemu i sobie wielu problemów zdrowotnych. Poza tym czyste siedzisko jest przyjemnym miejscem odpoczynku, również dla naszego pupila. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 96,2% czytelników artykuł okazał się być pomocny Saluki, bo tak inaczej nazywany jest chart perski, od tysiącleci towarzyszył beduinom w ich wędrówkach po Północnej Afryce, Saharze, aż po Bliski Wschód. Charta perskiego nie można było kupić, mogł zostać jedynie ofiarowany w prezencie. Tamtejsze wierzenia mówią o tym, że sam Allach podarował ludziom dar, jakim jest chart perski. Dlatego też często znajdował się w posiadaniu szejków arabskich, którzy z lubością go hodowali. Dziś rasa ta nie występuje już tak często, uważana jest za rzadką i ekskluzywną. Osoby zainteresowane tym eleganckim, dostojnym psem zastanawiają się, ile kosztuje chart perski? W niniejszym artykule dowiesz się jakie ma usposobienie, jak należy go pielęgnować, a także, ile kosztuje jego utrzymanie. 1. Chart perski – opis ogólny 2. Wygląd dumnego charta perskiego 3. Przygotowanie smukłego charta perskiego do wystawy 4. Pielęgnacja charciego eleganta 5. Jakie usposobienie ma chart perski? 6. Wychowanie niezależnego saluki 7. Szkolenie niepokornego charta 8. Chart perski – hodowla 9. Zdrowie charta perskiego 10. Chart perski – żywienie psiego sprintera 11. Chart perski – cena w hodowli i podsumowanie wydatków 12. Czy każdy może zostać opiekunem charta perskiego? Chart perski – opis ogólny Saluki, podobnie jak inne rasy chartów, należy do jednej z najstarszych grup psów rasowych. Zwierzęta te powszechnie uważane są za szybkie i bardzo dystyngowane. Opowiemy więcej o tym, skąd w zasadzie wziął się chart perski oraz do jakiej organizacji kynologicznej został zaklasyfikowany. Klasyfikacja charta perskiego w FCI Chartowi perskiemu został nadany wzorzec przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). Pies ten należy do grupy 10, zaklasyfikowany został do sekcji 1 chartów długowłosych lub z piórem (półdługowłosych). Rasa ta nie podlega próbom pracy. Jego wzorzec można odnaleźć w internecie, ma numer 269. Użytkowość saluki kiedyś i dziś Chart perski według oficjalnych danych pochodzi z Bliskiego Wschodu. Kiedyś pies ten towarzyszył ludności koczowniczej w polowaniach, nie był jednak uczony zabijania ofiary, ponieważ na tamtych terenach preferowano ubój rytualny, którym mógł zajmować się tylko myśliwy. Dawniej dążono do wyhodowania psów szybkich, silnych i wytrzymałych. Dziś zwierzęta te uznawane są za luksusowych kompanów szejków arabskich, chociaż czasem wykorzystuje się je też w coursingu (sporcie dla psów). W Polsce nie cieszą się dużą popularnością, rzadko można spotkać je na wystawach. Nie jest to jedyna mało znana rasa charta – przykładowo chart hiszpański również nie jest zbytnio popularny. Wygląd dumnego charta perskiego Wszystkie rodzaje chartów to bardzo szlachetne psy, tak jest również w przypadku saluki. Spośród innych ras psów wyróżnia go smukła sylwetka i dystyngowane rysy. Co jeszcze charakteryzuje tego psa? Opowiemy o wyglądzie charta perskiego. Opis sylwetki i pierwsze wrażenie Charta perskiego, podobnie, jak wszystkie inne rasy chartów, charakteryzuje smukła sylwetka. Jego opływowe kształty sprawiają, że pies jest szybki i wytrzymały – bez problemu może pokonywać długie dystanse. Charty to bardzo chude psy, rasa saluki również. Ich sylwetka zdecydowanie odwierciedla umiejętności – charty przede wszystkim są utożsamiane z dużą prędkością i energią. Pies saluki jest pełen wdzięku i uroku osobistego. Ma długą szyję, na której nosi dumnie uniesioną, wąską głowę. Jego oczy są brązowe w różnych odcieniach, od ciemnobrązowego, aż po orzechowe. Mają owalny kształt o łagodnym spojrzeniu pełnym godności. Uszy saluki są długie, wysoko osadzone i obficie porośnięte gęstym włosem. Ogon tego psa jest nisko osadzony, dość długi i zakręcony. Na wewnętrznej stronie ma włosy, które tworzą długie frędzle. Jego kończyny są szczupłe i dobrze umięśnione. Wymiary szybkiego charta Chart perski saluki jest dość wysoki, samce mają zazwyczaj od 58 do 71 cm wysokości w kłębie, samice oczywiście są drobniejsze i mniejsze, jednak wzorzec nie podaje konkretnych wymiarów dla płci żeńskiej. Nieoficjalne źródła podają, że zwierzęta te ważą zazwyczaj ok. 25 kg – ich waga jest umowna. Umaszczenie i kolory sierści Włosy charta perskiego w dotyku są miękkie i jedwabiste. Oprócz spodu ogona frędzle występują również z tyłu kończyn, a także pod gardłem u dorosłych chartów perskich, szczeniaki są ich pozbawione w tym miejscu. Ta rasa psa występuje również w odmianie krótkowłosej, która jest całkowicie pozbawiona charakterystycznych frędzli. Sierść saluki może mieć różne kolory i odcienie, nie dopuszcza się jego występowania jedynie w wersji pręgowanej. Przygotowanie smukłego charta perskiego do wystawy Przed wystawą warto zadbać o naukę dobrych manier, komfort psychiczny psa oraz jego nieskazitelny wygląd. Kilka dni przed konkursem powinniśmy wykąpać naszego charta perskiego. By sierść saluki była gładka i delikatna, warto wykąpać go w szamponie wygładzającym, który zapewni dobre nawilżenie i odżywienie sierści. Bogatą ofertę produktów tego typu ma marka BOTANIQA. Ponadto musimy dokładnie wyczesać frędzle i delikatnie wyrównać je nożyczkami. Przed pokazem pies musi być wypoczęty, najedzony i spokojny. Czasem udział w tak dużych przedsięwzięciach może wywołać stres u naszego pupila. Warto wtedy sięgnąć po preparaty pomagające mu uporać się z uczuciem lęku i niepokoju wywołanymi niekomfortową sytuacją. Jednym z nich są tabletki Zylkene od Vetoquinol. Produkt ten jest tak skuteczny, ponieważ w składzie zawiera alfa-kazozepinę; składnik, występujący naturalnie w mleku matki – nie otumania, a jedynie uspokaja. To dobre rozwiązanie w momencie, gdy pupil stresuje się występem. Na ringu wybiegowym będzie zrelaksowany i z całą pewnością zachwyci sędziów. Pielęgnacja charciego eleganta Chart perski saluki to pies o bardzo szlachetnym wyglądzie, na co dzień odznacza się nienaganną prezencją. Aby dobrze zadbać o sierść arabskiego arystokraty, musimy poddawać ją regularnym zabiegom pielęgnacyjnym. Podpowiemy, jak dbać o zdrowy wygląd psa tej rasy. Co podczas pielęgnacji trzeba brać pod uwagę w pierwszej kolejności? Czesanie i kąpiel to dwa podstawowe zabiegi pielęgnacyjne, które powinniśmy wdrażać w życie naszego charta perskiego. Jego pielęgnacja nie jest skomplikowana, ale wymaga pewnej regularności. By sierść była lśniąca i zachowała zdrowy wygląd, trzeba ją przeczesywać minimum dwa razy w tygodniu. Saluki ma delikatną skórę, dlatego ząbki szczotki powinny być miękkie i mieć gładko zakończone końce. Chart perski nie wymaga częstych kąpieli, jego sierść można odświeżyć od czasu do czasu, wtedy, kiedy jest wyraźnie zabrudzona. Należy go umyć w szamponie dla psów, nie powinno się kąpać charta perskiego (ani żadnego innego psa – rasowego czy nie) w szamponach przeznaczonych dla ludzi, ponieważ psy mają inne pH skóry. Następnie jego sierść trzeba dokładnie wysuszyć, na przykład ręcznikiem. Po kąpieli sierść psa można spryskać odżywką nawilżającą dla psów. Co dodatkowo jest ważne w pielęgnacji? Charty perskie posiadają długie, zwisające uszy, które nie mają zapewnionej dobrej wentylacji. W związku z tym, w przeciwieństwie do psów z krótkimi uszami, są bardziej narażone na powstawanie infekcji i stanów zapalnych narządu słuchu. Czarna wydzielina o nieprzyjemnym zapachu powinna wzbudzić nasz niepokój, powinniśmy ją usunąć przy pomocy kropli do uszu dla psów i wacika kosmetycznego. Musimy być delikatni i uważać, by nie zrazić psa do tego zabiegu. Produkt należy aplikować zgodnie z instrukcją zawartą na opakowaniu. W razie wątpliwości możemy zapytać o radę lekarza weterynarii. Nie zapominajmy także o pielęgnacji pazurów naszego pupila. Trzeba je przyciąć specjalnymi cążkami, wtedy kiedy nie ścierają się samoistnie o podłoże. Powinniśmy robić to w momencie, gdy stukają o podłogę i pies ma przez to wyraźnie problemy z chodzeniem. Jakie usposobienie ma chart perski? Chart perski saluki jest zrównoważony, szlachetny i dumny, odznacza się też dużą niezależnością. To arystokrata wśród psów, a jak zachowuje się w stosunku do ludzi? Na pierwszy rzut oka wydaje się być oschły i niedostępny, jak jest w rzeczywistości? Odpowiemy na te pytania, a także opowiemy o charakterze tej rasy, Chart perski w stosunku do bliskich Saluki generalnie do ludzi podchodzi dość wyniośle. Mimo że nie jest na co dzień przesadnie wylewny, to swoich opiekunów kocha całym sercem. Nie skacze radośnie za każdym razem, kiedy ich widzi, ale potrafi okazać czułość. Nie należy jednak zmuszać go do pieszczot, ponieważ może go to zrazić do podejmowania dalszych interakcji. Chart perski chętnie będzie bawił się z dziećmi, jednak musimy pamiętać, że ta rasa jest bardzo wrażliwa i źle reaguje na niedelikatne traktowanie – nasze pociechy muszą mieć tego świadomość i dobrze traktować psa. Jaki saluki jest dla obcych? Chart perski podchodzi nieufnie do nowo poznanych osób. Zauważy każdy niepokojący ruch i powiadomi o nim domowników. To pies, który podchodzi do ludzi z dużą wyniosłością i pewnością siebie, na co dzień jest spokojny i nigdy nie szczeka bez powodu. Akceptuje inne psy w swoim otoczeniu, ale obecność kotów i innych mniejszych zwierząt może obudzić instynkt łowiecki w charcie perskim. Szczeniaki muszą być uczone dobrych manier już od początku pobytu w naszym domu. Czy chart perski jest samodzielny? Chart perski, wbrew powszechnie utartej opinii, jest przywiązany do właścicieli. Można przyzwyczaić go do zostawania samego na parę godzin, jednak dłuższą rozłąkę pies będzie bardzo przeżywał i narazimy go tym samym na duży stres. Chart tej rasy to dobry stróż, pewny siebie i zrównoważony, zawsze stoi w pogotowiu, by powiadomić o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Na spacerze, jednak musimy mieć się na baczności – kiedy coś odwróci uwagę naszego sprintera, bez chwili wahania rzuci się za tym w pogoń. Podczas wspólnych przechadzek lepiej trzymać go na smyczy. Ulubione aktywności saluki Saluki, podobnie, jak inne rodzaje chartów, jest urodzonym biegaczem. Przestrzeni do biegania potrzebuje niemal tak samo, jak tlenu, dlatego trzeba mu zapewnić bezpieczne miejsce, z dala od ruchliwych ulic i zgiełku miasta. Psy te lubią aktywnie spędzać czas, bieganie jest ich prawdziwą pasją, za to niechętnie będą wykonywać psie sztuczki, które wymagają od zwierzęcia dużego zaangażowania i posłuszeństwa. Wychowanie niezależnego saluki Chart perski może by dobrze ułożonym psem, jednak wcześniej musimy włożyć trochę wysiłku w jego wychowanie. Podpowiemy, co zrobić, by czuł się dobrze w naszym towarzystwie i jakich warunków potrzebuje do pełni szczęścia. Własny kąt dla charta perskiego – jednorodzinny dom czy blok? Chart perski saluki może mieszkać zarówno w domu z ogrodem, jak i w większym mieszkaniu w bloku. Byleby był wyprowadzany na długie, regularne spacery, trwające minimum dwie godziny dziennie. Ważne jest zapewnienie mu przestrzeni, w której mógłby się swobodnie poruszać. Zdecydowanie nie zadowoli go życie w miejskiej kawalerce, gdzie jest ciasno. Pies ten potrzebuje dużo miejsca, by czuć się dobrze. Akcesoria przydatne w wychowaniu charta perskiego Chart perski to dostojny uciekinier, podobnie, jak każde rasy chartów, jest bardzo szybki i ciężko go dogonić. Dlatego warto zakupić porządną smycz dla psa, która udaremni mu wyprawę. Do smyczy oczywiście potrzebna jest obroża, najlepiej wybierać te cieńsze, ponieważ ładnie uwydatniają smukłą szyję saluki. Dodatkowo warto zaopatrzyć go w wygodne posłanie – miękka poducha, a może komfortowe legowisko? Wybór jest duży i można dostosować go do osobistych preferencji psa, tak samo jak do wystroju domu, dzięki czemu możemy zyskać ciekawą dekorację. Charty perskie to chude psy, rasa ta jednak nie należy do najmniejszych – to jego przewożenia przyda się duży transporter. Trzeba jednak pamiętać, że to wrażliwe czworonogi i każda gwałtowna zmiana może wywołać u nich stres, jak sobie z tym radzić? Stres u charta perskiego – jak radzić sobie z wrażliwym pupilem? Saluki to wrażliwy pies, dlatego musimy być delikatni i ostrożnie podchodzić do jego wychowania. Oczywiście nie da się całkowicie wyeliminować wszystkich czynników stresogennych. Przyczyn wywołania napięcia u psa może być dużo. Zdarza się, że pupil musi zostać sam w domu na kilka godzin lub będziemy musieli zabrać go w dłuższą podróż. Wszystkie zmiany powinny zostać wprowadzane stopniowo, ponieważ nigdy nie wiemy, jak zareaguje na nie nasz chart perski, szczeniak musi być od początku przyzwyczajany do sytuacji, które mogłyby wywołać u niego uczucie dyskomfortu. Opanowanie i stanowczość są w tym przypadku kluczowe – w trudnych sytuacjach to opiekun musi być oparciem dla swojego psa. Wyczuje on naszą pewność siebie i spokój, który z pewnością mu się udzieli. W kryzysowych sytuacjach warto sięgać po sprawdzone środki, wiele sklepów oferuje tabletki uspokajające dla zwierząt. Warto wybierać te, które skutecznie wprawią psa w błogi stan relaksu. Kapsułki Zylkene firmy Vetoquinol to skuteczny lek, który został wyprodukowany w oparciu o unikatową formułę. W jego składzie znajduje się alfa-kazozepina to naturalny peptyd. Co ciekawe, mogą z niego korzystać psy w każdym wieku, a nawet ciężarne suki. Lek ten jest całkowicie bezpieczny, pomaga uporać się ze stresem, by każdy pupil mógł wkroczyć w nowy dzień bez uczucia lęku i niepokoju. Szkolenie niepokornego charta Ciężko w stu procentach poskromić charakter saluki, pies ten z natury jest spokojny i zrównoważony, jednak wykazuje się też niezależnością. Nigdy nie będzie mistrzem w wykonywaniu skomplikowanych psich sztuczek, ale możemy wyszkolić go na dobrze ułożonego psa. Opowiemy, co trzeba zrobić, by tego dokonać. Posłuszeństwo, jako ważny aspekt szkolenia Trening z posłuszeństwa warto zaczynać z młodymi psami, wtedy jest większe prawdopodobieństwo, że uda nam się wypracować pożądane zachowania u naszego charta. Szczeniaki zdecydowanie uczą się szybciej, niż dorosłe psy. Na początek powinniśmy zacząć od prostych komend, później można przejść do bardziej zaawansowanych. Saluki to pies, którego warto nauczyć przywoływania i reagowania na hasło “zostań”, ponieważ ma tendencję do uciekania, gdy zobaczy ruchomy cel, za którym można rzucić się w pogoń. Ważne są regularne ćwiczenia, które można wykonywać zarówno na dworze, jak i w domu. Nie warto przemęczać psa długimi sesjami treningowymi. Tu liczy się przede wszystkim wytrwałość i cierpliwość. Saluka – pies, który lubi być nagradzany Metody, w których straszenie i wymuszanie posłuszeństwa na psie było na porządku dziennym, już dawno odeszły do lamusa. Zdecydowanie skuteczniejszy jest trening, który polega na motywowaniu psa pochwałami za prawidłowo wykonaną komendę. Przysmaki treningowe to dobra forma nagradzania swojego pupila. Są lekkie i nie zajmują dużo miejsca, więc zabierzemy je ze sobą wszędzie, nawet na spacer, gdzie można ćwiczyć komendy poza sesją treningową. Nie mogą stanowić więcej, niż 10% dziennego zapotrzebowania energetycznego. Warto wybierać smakołyki lekkostrawne, ponieważ początkowo będą potrzebne w dużych ilościach. Z czasem warto ograniczać psu ich spożycie i zastępować je innymi nagrodami – dobrym słowem, wspólną zabawą, głaskaniem lub ulubioną aktywnością pupila. Psie sporty dla charta perskiego Chart perski to aktywny pies, który nie znosi nudy. To urodzony sportowiec, dobrze sprawdzi się w dyscyplinach, w których dużo się biega. Będzie świetnym kompanem podczas wycieczek rowerowych, wiernie towarzyszy opiekunowi podczas jazdy. Saluki może brać udział w psich sportach, jednym z nich jest coursing. To sport, który polega na ściganiu się chartów, gonią one za imitacją zająca (najczęściej są to pocięte gazety ciągnięte na żyłce). Tu ważna jest determinacja, kondycja i inteligencja do wypracowania dobrej techniki. Wszystkie rasy chartów, które biorą udział w coursingu, podczas zawodów muszą mieć założony kaganiec i czaprak (specjalne ubranie zakładane psu podczas wyścigu). Chart perski – hodowla Nie wszystkie rodzaje chartów cieszą się w Polsce dużą popularnością, jednym z takich przykładów może być chart hiszpański, czy omawiany przez nas chart perski. Istnieje kilka hodowli saluki, które są zarejestrowane w ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Podpowiemy, na co zwrócić uwagę przy wyborze tej najlepszej. Dokumenty niezbędne przy posiadaniu rasowego saluki Hodowca musi wydać metrykę w przypadku każdej rasy psa w tym charta, szczeniaki saluki obowiązkowo dostają ją razem z dokumentami takimi, jak książeczka zdrowia i umowa kupna-sprzedaży. Metryka zawiera informacje na temat urodzenia szczenięcia. Jest podstawą do wyrobienia rodowodu, który jest potrzebny w przypadku zakładania własnej hodowli lub wystawiania psa w pokazach. Dokumentu tego, w przeciwieństwie do metryki, nie trzeba wyrabiać obowiązkowo – zawiera on dane odnośnie przodków malucha i jest najlepszym świadectwem przynależności psa do konkretnej rasy. Jak dobrze wybrać szczeniaka charta perskiego? Decyzja o nabyciu psa powinna być przemyślana, ponieważ wiąże się z długoterminową odpowiedzialnością. Rasę musimy dopasować do naszego charakteru i stylu życia. Chart perski to pies bardzo aktywny, łagodny w stosunku do dzieci, ale też niezależny. Powinniśmy wziąć pod uwagę te i inne cechy jego charakteru i podjąć decyzję, czy faktycznie jesteśmy osobami, które będą w stanie się nim zająć. Jeśli będziemy całkowicie przekonani, że pies ten jest dla nas, musimy wybrać odpowiednią hodowlę. Warto zwrócić uwagę na warunki, jakie mają zapewnione charty, szczeniaki w pierwszym kontakcie powinny być towarzyskie i chętne do zabawy. Odpowiedzialnemu hodowcy zależy na tym, by maluchy trafiły do dobrych domów, więc będzie chciał wiedzieć, czy jesteśmy w stanie zapewnić mu wszystko, czego potrzebuje. Opowie nam trochę o szczeniętach i pomoże wybrać najlepszego dla nas. Chart perski a hodowla – co powinno znaleźć się w wyprawce malucha? Hodowca może (ale nie musi) zaopatrzyć w symboliczną wyprawkę nasze małe charty, szczeniaki zaopatruje zazwyczaj w: karmę;dwie miski;smycz i obrożę; Podarowanie takiego ekwipunku to bardzo miły gest ze strony życzliwego hodowcy. Z pewnością pomaga maluchowi pomyślnie przejść przez proces adaptacji w nowym miejscu. Niektórzy hodowcy dołączają dodatkowo broszurki informacyjne odnośnie żywienia, pielęgnacji i wychowania danej rasy. Co dodatkowo warto wiedzieć na temat zakupu charta perskiego? Bez znaczenia, czy mówimy o charcie hiszpańskim, czy perskim – na posiadanie każdego z nich potrzebne jest specjalne zezwolenie. Ich hodowla i trzymanie bez stosownego dokumentu jest karalne. By zdobyć pozwolenie, trzeba wcześniej złożyć wniosek do właściwego starosty, a także uiścić opłatę w wysokości 82 zł. Ponadto musimy pamiętać, że polowania z udziałem chartów są w obecnych czasach kategorycznie zabronione. Zdrowie charta perskiego Chart perski to pies odporny, nie jest przesadnie chorowity. Chociaż dobrze znosi działanie wysokich temperatur, nie powinniśmy wystawiać go na największe upały w środku lata. W gorące dni lepiej zapewnić mu miejsce do odpoczynku w cieniu. Zimą warto skrócić ich codzienne spacery, ponieważ nie lubią chłodu, można zakupić im specjalne ubranka dla psów lub zdecydować się na krótkie i intensywne spacery, by miały okazję się rozgrzać. Charty perskie to chude psy, rasa ta nie ma tendencji do tycia, ale nie możemy ich przekarmiać, ponieważ to niekorzystnie wpływa na ich układ trawienny. Nowotwory U chartów perskich najczęściej występują nowotwory skóry, są to zazwyczaj duże czerwone guzy, które mogą przemieszczać się w obrębie skóry. Wszystkie zmiany skórne powinien zbadać lekarz weterynarii. To on diagnozuje i proponuje adekwatne leczenie. Nowotwory mogą występować w łagodnej i złośliwej postaci. W początkowym stadium da się je wyleczyć, jednak rokowania w bardziej zaawansowanych stadiach rozwoju nie są dobre. Jedyne, co możemy zrobić, by przeciwdziałać nowotworowi skóry, to chronić swojego pupila przed mocnym działaniem promieni słonecznych i pamiętać o regularnych badaniach profilaktycznych. Choroby oczu Zdarza się, że nasz saluki może cierpieć na choroby związane ze wzrokiem, np. zaćma. Choroba ta objawia się zmętnieniem soczewki oka. Przyczyn jej występowania jest kilka, czasem jest dziedziczona, a innym razem może być efektem współistnienia innych schorzeń lub dolegliwości. W początkowym stadium jest niemal niezauważalna, jednak nieleczona może prowadzić do ślepoty. Zaćmę można usunąć operacyjnie. Choroby układu moczowego Mogą wystąpić u niektórych saluki, jedną z nich jest zapalenie pęcherza moczowego. Do typowych objawów tej choroby jest, częste oddawanie moczu, podczas wydalania może pojawić się krew, pies często popuszcza mocz nawet w domu (mimo dojrzałego wieku), pupil oddaje mocz małymi ilościami, podczas wypróżniania widać, że sikanie sprawia mu ból. Te objawy powinny wzbudzić nasz niepokój i natychmiast powinniśmy udać się do lekarza weterynarii, który poda psu antybiotyki i leki przeciwzapalne. Dysplazja stawów biodrowych To choroba, która występuje najczęściej w obrębie dużych ras. Często ma podłoże genetyczne i jest dziedziczona z pokolenia na pokolenie. Pies ma problemy ze swobodnym chodzeniem i wstawaniem, kuleje, ciężko mu wspiąć się nawet na niewielki stopień. Właśnie dlatego musimy dbać o jego prawidłowe żywienie i serwować odpowiednio zbilansowane posiłki, dodatkowo powinniśmy nie przeciążać stawów nadmierną ilością ćwiczeń, ponieważ może to prowadzić do urazów u psa, jakim jest chart perski, szczeniak ma delikatne kości i stawy, które dopiero się rozwijają, dlatego nie możemy pozwolić, by je nadwyrężał. Chart perski – żywienie psiego sprintera Wszystkie psy, w tym charty perskie, muszą spożywać każdego dnia posiłki dostosowane do ich stanu zdrowia, wieku i poziomu aktywności fizycznej. W ich codziennej diecie nie może zabraknąć jedzenia bogatego w witaminy i inne składniki odżywcze. Podpowiemy, jak należy karmić psy tej rasy. Karmy komercyjne, czy dieta BARF? Każdy kochający opiekun pragnie dać swojemu pupilowi to, co najlepsze, dlatego pierwszą rzeczą, o której myśli się przy żywieniu psa jest wybór odpowiedniej metody. W zasadzie wszystko zależy od preferencji – niektórzy właściciele wolą przygotowywać posiłki samodzielnie w domu lub korzystać z dobrodziejstw diety BARF – ma zbawienny wpływ na zdrowie psa, ponieważ jest naturalna i uwalnia w zwierzęciu pierwotne instynkty. Polega na podawaniu mu surowego mięsa, w takiej diecie warto pamiętać o zróżnicowaniu i odpowiednim przechowywaniu posiłku, ponieważ surowe mięso szybko się psuje. Dieta taka zawiera duże ilości białka, które jest potrzebne psu. Przy jej stosowaniu trzeba stosować odpowiednią suplementację i mieć wiedzę na temat prawidłowego żywienia tą metodą. Możemy oczywiście zdecydować się na podawanie psu wysokogatunkowych karm komercyjnych. To prostszy i mniej czasochłonny sposób zapełnienia żołądka psiego pupila. Musimy wtedy patrzeć na składy i pilnować tego, by karma zawierała jak najmniej zbóż. Dodatkowo pupil musi mieć stały dostęp do świeżej wody (przy serwowaniu suchych karm będzie potrzebował jej więcej). Szczeniak a dorosły pies – różnice w żywieniu Nieco innych składników odżywczych będzie potrzebował dorosły chart perski, szczeniak ma zdecydowanie większe zapotrzebowanie energetyczne. Do prawidłowego rozwoju potrzebuje również kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6, który zawarty jest w rybach. Dla maluchów dobre będą karmy z dodatkiem łososia lub lekkostrawnego indyka. Szczenięta muszą być karmione częściej, serwowane porcje powinny być niewielkie. Karmy przeznaczone dla szczeniąt są nie tylko odpowiednio zbilansowane, dodatkowo niewielkie rozmiary granulek dobrze wpasowują się w małe pyszczki, ułatwiając gryzienie i połykanie. Wraz ze wzrostem charta perskiego powinniśmy stopniowo przestawiać go na karmy dla dojrzałych psów. Ilość spożywanych posiłków możemy ograniczyć do 2-3 dziennie. Charty, które są wystawiane do wyścigów w sezonie sportowym, powinny dostawać dietę wysokowęglowodanową oraz preparaty witaminowo-mineralne usprawniające pracę mięśni. Przed i po posiłku należy zapewnić im pół godziny odpoczynku, by nie nabawiły się skrętu żołądka. Chart perski – karmienie dużych ras Naturalnie dużym rasom niezbędne jest pożywienie, które zawiera glukozaminę i kolagen, który wzmacnia stawy – zwierzęta te mają tendencję do chorowania na dysplazję stawów biodrowych. Dlatego bardzo ważne jest dbanie o ich prawidłowe funkcjonowanie. Zawartość białka w karmie powinna być nieco niższa niż w przypadku małych ras. Zwierzęta takie będą wolniej przybierać na wadze i dzięki temu unikniemy problemów związanych z otyłością. Chart perski – cena w hodowli i podsumowanie wydatków Nabycie każdego psa rasowego wiąże się z niemałym wydatkiem. Zakup charta perskiego z hodowli FCI kosztuje zazwyczaj od 3000 do nawet 5000 tysięcy złotych. Cena w prestiżowych hodowlach jest wysoka, ale kupując tam przynajmniej mamy pewność, że szczeniak jest zdrowy i dobrze socjalizowany. Opowiemy, ile dokładnie będziemy musieli wydać, by utrzymać charta perskiego. Chart perski – cena w ujęciu miesiąca Na charta perskiego w ciągu miesiąca wydamy ok. od 250 do 300 zł. Do bieżących wydatków należy zaliczyć przede wszystkim karmę, przysmaki treningowe i worki na nieczystości. Cena za karmę zależy od jej jakości. Warto wybierać produkty znanych producentów, mimo dużego wyboru szczególnie polecane są karmy od ROYAL CANIN. Ile wydamy na charta perskiego w ciągu kilku lat? Na przestrzeni maksymalnie dwóch lat zużyją się akcesoria takie, jak: miski, smycz, obroża, legowisko, transporter, suplementy, szczotki, szampon, odżywka, a także obroża przeciwpchelna do ochrony przed pasożytami, dużą renomą cieszą się obroże BAYER. Za taki zestaw zapłacimy od 500 do 700 zł jednorazowo. Artykuły takie nie zużywają się szybko, więc ich wymiana może odbywać się raz na jakiś czas. Oprócz wizyt w gabinecie weterynaryjnym (koszt wizyty to ok. 100 zł) i pozwolenia na charta (82 zł) do wydatków warto doliczyć nieobowiązkowe usługi dodatkowe takie jak: psi fryzjer, szkolenie z profesjonalnym treserem oraz ubezpieczenie dla psa. Czy każdy może zostać opiekunem charta perskiego? W artykule opisaliśmy charakter charta perskiego, tak, by każdy mógł zdecydować, czy pies ten nadaje się właśnie dla niego. To aktywne psy, które zachwycą sportowców, są także łagodne w stosunku do dzieci. Jednak nie nadają się dla seniorów, ponieważ potrzebują dużej ilości intensywnego ruchu na co dzień. Większość osób utożsamia charty z szybkością, i słusznie. Poza tym saluki są spokojne i niezależne, dlatego powiedzieliśmy, jak podchodzić do ich wychowania oraz szkolenia. Osoby zdecydowane i zainteresowane nabyciem muszą liczyć się z wadami i zaletami tej rasy. Kolejnym krokiem jest wybór miejsca, skąd można nabyć rasę chart perski. Hodowla, którą wybierzemy, musi zostać przez nas dokładnie sprawdzona. Opowiedzieliśmy także, jak należy dbać o sierść saluki i jak prawidłowo go żywić. Przedstawiliśmy choroby najpopularniejsze dla tej rasy i powiedzieliśmy, jak sobie z nimi radzić. Na koniec przedstawiliśmy podsumowanie miesięcznych i kilkuletnich kosztów, by przyszły opiekun wiedział, z jakimi kosztami musi się liczyć. Sprawdź również ranking najszybszych psów na świecie. Cześć. Wracam po e-urlopie pełen zapału do pracy i startujemy z grubej rury! Na YouTube wjechała właśnie nowa instrukcja, w której krok po kroku pokazuję jak uszyć legowisko dla psa. Jestem z niej bardzo zadowolony, bo lubię szyć rzeczy, których naprawdę potrzebuję. Roy czekał na to posłanie kilka miesięcy (miałem je w planach od zeszłej jesieni) i na serio się ucieszył, kiedy do niego wskoczył. Zobaczysz to w filmie. Ten tutorial szycia jest pierwszym z krótkiego cyklu, w którym testuję maszyny z serii Janome Professional. Ma to związek z moimi planami na ten rok, a nadszedł dla mnie czas zmian. W pierwszej instrukcji tego cyklu biorę pod lupę maszynę wielofunkcyjną Janome Memory Craft 6700P. To sprzęt stebnówko-podobny, jednak z masą niespodziewanych funkcji, o których opowiadam w filmie. Jeszcze nie wiem, czy to będzie moja seria pożegnalna, czy po prostu kolejny krok w mojej drodze przez szycie. Myślę, że ten rok to pokaże. Trzymaj proszę kciuki! Zanim zaczniesz szycie legowiska koniecznie przeczytaj ten post. Oprócz instrukcji tworzenia wykroju opisałem w nim wnioski i porady, które ułatwią ci szycie i użytkowanie, a na które sam wpadłem dopiero po fakcie. Do dzieła! MATERIAŁY I AKCESORIA ABY USZYĆ LEGOWISKO W ROZMIARZE 60 cm x 80 cm PRZYGOTUJ: 2,5 m weluru tapicerskiego – ten w nasturcje mojego autorstwa kupisz w lub poliester wodoodporny – na dno legowiska wystarczy kawałek 62 cm x 82 cm2,5 – 3 kg kulki silikonowej lub puchu silikonowego2 m surówki bawełnianej + 2 m flizeliny bez kleju lub 2 m cieniutkiego wigofilu 50 g/m²2 m taśmy suwakowej i 4 suwakiNici rdzeniowe WYKRÓJ NA LEGOWISKO DLA PSA DNO Zacznij od ustalenia rozmiaru legowiska. Spójrz na ilustrację poniżej. Narysuj na półpergaminie prostokąt o wybranych wymiarach. Na środku dłuższych krawędzi wykonaj znaczniki X, a na środku krótszych boków znaczniki Y. Teraz zaokrąglij rogi. Wytnij prostokąt i złóż papier na pół wzdłuż i wszerz. Zetnij rogi jednocześnie przez cztery warstwy papieru. Dzięki temu masz pewność, że zaokrąglenie jest identyczne na każdym rogu. Zanim rozłożysz papier wykonaj znacznik Z na środku zaokrąglenia, narysuj go na każdej z czterech warstw papieru. Rozłóż formę dna i zmierz długość większego boku A, to odległość między znacznikami Z-X-Z. Długość mniejszego boku B, to odległość między znacznikami Z-Y-Z. Do formy dodaj 1 cm naddatku na szwy dookoła (ciemnoszary obrys na ilustracji). Wytnij pojedynczy element dna z ekoskóry lub innego materiału, którego powierzchnia nie będzie się ślizgać po podłodze. BOKI Długość każdego z boków powinna odpowiadać długości zmierzonej na formie dna (A i B). Ustal wysokość boków (u mnie 22 cm) i pomnóż ją przez 2, w ten sposób uzyskasz wielkość C. Na dłuższych krawędziach narysuj znaczniki, odmierzając te same długości co na krawędzi dna. Na ilustracji zaznaczyłem je różnymi kolorami. Do formy dodaj 1 cm naddatku na szwy dookoła (ciemnoszary obrys). Boki pokrowca możesz wykroić z weluru osobno (dolne elementy na ilustracji) – w takim wypadku wytnij dwa krótsze i dwa dłuższe boki. Ale jeśli pozwoli ci na to szerokość materiału, możesz połączyć dłuższy bok z krótszym (górny element na ilustracji), wtedy wytnij dwa takie elementy. Poszewki na wypełnienie wytnij z surówki bawełnianej lub wigofilu. Potrzebujesz dwóch dłuższych boków i dwóch krótszych (dolne elementy na ilustracji). Przygotuj formę listewki do wszycia zamka (zakreskowany prostokąt). Jej szerokość to 7 cm a długość powinna być o 3 cm większa niż długość zamka. Do mojego legowiska sugeruję zamki o długości 40 cm, zatem listewka powinna mieć wymiar 7 cm x 46 cm. Wytnij cztery takie elementy. Na każdym, po lewej stronie, narysuj położenie zamka (jasny pasek), jest to prostokąt o szerokości 1 cm i długości zamka. Taśmę suwakową potnij w kawałki większe od docelowego zamka o około 6 cm (czyli 46 cm). Na formach boku zaznacz położenie zamków – w filmie wszyłem trochę za krótkie zamki, w rogu każdego boku. Bogatszy o doświadczenie mocowania się z poduchami uważam, że wygodniej jest wszyć dłuższe zamki na środku każdego boku (tak jak zaznaczyłem na ilustracji). PODUCHA Spójrz na drugą ilustrację. Formę na pokrowiec z weluru wykonaj na bazie elementu dna. To dokładnie ten sam kształt i rozmiar. Zaznacz na niej 9 punktów w równych odległościach. Wykonasz w nich przeszycia spłaszczające poduchę (jasno szare punkty). Dodaj 1 cm naddatku na szwy dookoła (ciemnoszary obrys) i ten element wytnij z weluru tylko raz. Na papierowej formie zaznacz środek poduchy, w poprzek jej dłuższych krawędzi (różowa przerywana linia), oraz linię odsuniętą od środka o 20 cm (niebieska przerywana linia). Na bazie tych linii stworzysz dwa elementy: połówkę poduszki (trzeci element na ilustracji) oraz połówkę wydłużoną o 20 cm (środkowy element). Po zszyciu te elementy będą zachodzić na siebie. Dodaj 1 cm naddatku na szwy dookoła, a na pionowej krawędzi (tej bez zaokrągleń) dodaj 4 cm naddatku (ciemnoszare części). Każdy z tych elementów wytnij z weluru jeden raz. Poszewkę na wypełnienie poduchy możesz wykonać na bazie pierwszego elementu z ilustracji. Podczas wypełniania poducha nabierze przestrzennego kształtu, przez co będzie nieco mniejsza niż pokrowiec. Taki efekt zobaczysz w filmie. Możesz ewentualnie powiększyć formę na poszewkę o około 10%, aby bardziej ściśle wypełnić pokrowiec. Jeśli boki legowiska wypchasz mocno, nie będzie to konieczne, ponieważ zabiorą one sporo przestrzeni. Wytnij z surówki bawełnianej lub wigofilu dwa elementy pełnej formy poduchy (pierwszy element na ilustracji) i nanieś na obydwie części 9 znaczników. DODATKOWE TIPY PO USZYCIU LEGOWISKA MAM KILKA DODATKOWYCH RAD, KTÓRYCH NIE OMÓWIŁEM W FILMIE: Jeśli szyjesz z weluru, zwróć uwagę na kierunek w jakim układają się włoski tkaniny. Wytnij i pozszywaj elementy boków, tak aby wszystkie miały ten sam kierunek włosia (to współgra z kierunkiem wzoru). Doszywając boki do dna zwróć uwagę na to, po której stronie wypadają zamki. Lepiej, aby były na zewnątrz legowiska. Zatem podczas szycia powinny się stykać ze spodnią stroną dna, która będzie docelowo leżeć na podłodze. Poduchy nie napychaj zbyt mocno kulką silikonową, lepiej aby była miękka i zapadała się. Natomiast boki wypchaj intensywnie, aby dawały oparcie psiakowi. Większe zamki, ulokowane na środku, ułatwią ci wsuwanie poduch do boków pokrowca. Jeśli uszyjesz je z surówki bawełnianej, która jest szorstka, w razie oporu przy wsuwaniu możesz owinąć poduszki flizeliną. Jej powierzchnia będzie się ślizgać po lewej stronie weluru tapicerskiego. Możesz też zastąpić surówkę najcieńszym wigofilem o gramaturze 50 g/m², który jest wytrzymały i śliski a jednocześnie nie jest zbyt sztywny, więc poduchy będą nadal wygodne. To wszystko! Udanego szycia i do zobaczenia w kolejnym filmiku, który zapowiada się świetnie! Ale o tym więcej za miesiąc. Na koniec ważna informacja dotycząca moich książek. Wzrost cen papieru już o 50% niestety zablokował dodruki, ponieważ koszty produkcji przerosły ceny książek. Te na półkach księgarni to ostatnie egzemplarze. Jeśli jeszcze nie masz swoich, to spiesz się. Istnieje ryzyko, że niebawem znikną na zawsze. Jak szyć jest obecnie dostępne już tylko w drugim obiegu. Szukamy z wydawnictwem jakiegoś rozwiązania, być może coś wymyślimy, trzymaj kciuki. Dodano: 11-05-2022 w kategorii: Aktualności Wygodne posłanie to gwarancja komfortowego wypoczynku Twojego pupila. Chcesz je przygotować dla niego własnoręcznie? Wbrew pozorom nie jest to trudne i jeśli masz podstawową wiedzę na temat obsługi maszyny do szycia, bez trudu poradzisz sobie z tym zadaniem. W tym artykule podpowiemy Ci, jakie materiały będą niezbędne i jak krok po kroku uszyć legowisko dla psa. Z czego uszyć legowisko dla psa? W tym przypadku kwestia estetyki jest poboczna. Oczywiście możesz wybrać materiał dopasowany do wystroju swojego wnętrza, ale przede wszystkim zwróć uwagę na jego trwałość. Dobrym pomysłem są tkaniny wodoodporne, które zapewnią zwierzęciu komfort podczas odpoczynku, a Tobie ułatwią czyszczenie posłania z sierści i brudu. W naszym asortymencie znajdziesz szeroki wybór tych produktów w różnych wariantach kolorystycznych. Pamiętaj również o tym, żeby przygotować tkaninę zewnętrzną, wewnętrzną oraz na poduszkę. W przypadku tej ostatniej możesz sobie pozwolić na miękki velvet lub poliester. Na legowisko dla średniej wielkości psa wystarczy po pół metra każdej z nich. Ponadto zaopatrz się w mocną tkaninę na dno o wymiarach 50 cm x 60 cm oraz w przybory krawieckie takie jak: - nożyczki, - miara, - szpilki, - pisak, - igła i nici. Niezbędny będzie również suwak do poszewki, gotowa poduszka dopasowana wielkością do legowiska oraz kulka silikonowa na wypełnienie. Jak uszyć legowisko dla psa? Jak krok po kroku uszyć legowisko dla psa? Pracę zacznij od przygotowania wykroju. Legowisko składa się z 5 elementów: dna i 4 boków. Jeden z nich powinien mieć owalne wycięcie, które ułatwi zwierzęciu wchodzenie do środka. Następnie zepnij szpilkami boki tkaniny wewnętrznej i zewnętrznej i zszyj je ze sobą na maszynie. Pamiętaj o tym, żeby pracować na lewej stronie i zostawić otwór, przez który wywiniesz robótkę na prawą. Połącz ze sobą wszystkie boki, po czym doszyj do nich dno. Wypełnij robótkę kulką silikonową i ręcznie zaszyj wszystkie dziurki. Ostatnim krokiem będzie przygotowanie poszewki na poduszkę. Dobrym pomysłem jest model zamykany na suwak, który ułatwi Ci pranie materiału. Twoje legowisko jest gotowe i możesz zaprosić do niego swojego pupila. Jeżeli potrzebujesz dokładniejszych wytycznych oraz wykroju, to znajdziesz je TUTAJ. Witaj w AnimalWised, w tym artykule pokażemy Ci jak zrobić legowisko dla psa krok po kroku z rysunkami i zdjęciami procesu. Łóżko ścieliłem dostosowując je do mojego psa Gusa, który jest duży i potrzebuje szczególnie wygodnej bazy, ponieważ jest trochę starszy. Możesz dostosować go do swojego psa i estetycznie wykończyć, jak chcesz, ten artykuł będzie służył jako przewodnik. Zacznijmy! Kroki do naśladowania: 1 Pierwszy krok artykułu o tym, jak zrobić legowisko dla psa krok po kroku, będzie składał się z zrobić zarys planu, który będziemy realizować. Poszukamy również niezbędnych materiałów: piana rzep płótno domknięcia wątek maszyna lub igła dwa Po uzyskaniu wszystkich materiałów następnym krokiem będzie: wytnij piankę i utwórz strukturę z łóżka. Zależy to od grubości i posiadanych narzędzi, czy możesz to zrobić w domu, czy nie. Pojechałem po to do Soler Arellano Barcelona, ​​ale możesz znaleźć inne miejsce, w którym pracują przy tapicerowaniu w pobliżu Twojego domu, z pewnością mogą Ci pomóc! 3 Gdy struktura będzie gotowa, zaczniemy zrobić okładkito bardzo ważna część, ponieważ muszą być od czasu do czasu wyjmowane i czyszczone. Pierwszym krokiem będzie ogólny krój kawałków, zawsze starając się jak najlepiej wykorzystać materiał. Złóż materiał, aby uzyskać dwa dokładnie takie same kształty (góra i dół). Umieść jedną z części konstrukcji (piankę) na wierzchu tkaniny. Narysuj kształt na materiale (lepiej na ukrytej części) i wytnij go. Po wycięciu wszystkich tkanin, wystarczy odciąć nadmiar tkaniny pionowo, aby połączyć obie części. Do zamknięcia każdej części legowiska naszego psiaka użyjemy rzepów i zapięć, aby utrwalić pożądany kształt. Kiedy okładki są skończone dodamy rzepy w określonych miejscach, co sprawi, że cała konstrukcja będzie cały czas razem. 4 Aby dokończyć ten artykuł o tym, jak krok po kroku zrobić legowisko dla mojego psa, wystarczy nam zmontować konstrukcję za pomocą rzepów, z tego powodu wygodnie jest używać wysokiej jakości, która dobrze trzyma kawałki łóżka. 5 Teraz musimy tylko pozwolić naszemu psu cieszyć się swoim nowym legowiskiem. Możesz dodać koc lub poduszkę, aby było wygodnie i ciepło. Możesz również spersonalizować go za pomocą pisaków do tkanin (narysując ich nazwę) lub innych pomysłów, które możesz wymyślić. Jeśli podobał Ci się ten artykuł o jak zrobić legowisko dla psa krok po kroku Polecam kontynuować przeglądanie AnimalWised, aby dowiedzieć się, czy pies może się zakochać w człowieku?, ile razy trzeba wyprowadzać psa na spacer i odkryć klucze do posiadania szczęśliwego psa. Na zdjęciu Gus czuje się komfortowo ❤ Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak zrobić legowisko dla psa krok po krokupolecamy wejść do naszego działu Ciekawostki świata zwierząt.

jak uszyć legowisko dla psa